پیانو

پیانو مشهور ترین ساز صفحه کلید دار است و صدای آن در اثر برخورد چکش هایی با سیم های آن تولید می شود. این چکش هادر اثر فشرده شدن کلیدها ( کلاویه ها ) به حرکت در می آیند. سیم های پیانو به صفحه ای موسوم به « صفحه ی صدا » وصل شده اند که موجب تقویت صدای آن ها می شود.

چکش ها به وسیله ی مجموعه ای از اهرم های ظریف به کلید های پیانو متصل می شوند. به مجموعه ی این اهرم ها و چکش ها، « عملگر » پیانو می گویند. وظیفه ی این مجموعه ، افزایش شتاب چکش ها در برخورد به سیم ها و کنترل عکس العمل بازگشتی آنها پس از برخورد به سیم است. معمولا سر چکش ها لایه ای از نمد یا الیلف مشابه طبیعی یا مصنوعی پوشانده می شود تا کیفیت صدا بهبود یابد.

پیانو را « مادر ساز ها » و کامل ترین ساز دانسته اند زیرا قادر است محدوده ی بسیار گسترده ای از اصوات را تولید کند. شکل فعلی پیانو بیش از 7 اکتاو دارد و قادر به تولید فرکانس هایی از حدود 20 تا 5000 هرتز است درحالی که در نقایسه، ویولون تنها می تواند کمتر از 4 اکتاو تولید کند و بهترین صدای خواننده ها فقط قادر به خواندن کمتر از 3 اکتاو است.

پیانو در سال 1709 میلادی به وسیله ی بارتولومئو کریستوفوری در شهر پادوای ایتالیا اختراع شد. قبل از پیانو ، از ساز قدیمی تری به نام « هارپسیکورد » استفاده می شد. نام کامل ساز پیانو ، « پیانو فورته » است که از دو قسمت پیانو به معنای ملایم و فورته به معنای قوی است که به خوبی نشان دهنده ی توانایی پیانو در تولید صدا های ملایم و قوی است.

امروز انواع مختلفی پیانو از جمله : پیانوی دیواری، پیانوی اسپینت، پیانوی کنسول و پیانوی بزرگ وجود دارد.